Resul-İ Ekrem Aleyhissalâtu Vesselâmın Ümmetine Karşı Kemâl-İ Şefkat Ve Merhametini İfade Ediyor.
Evet, rivayet-i sahiha ile, mahşerin dehşetinden herkes, hattâ enbiya dahi “nefsî, nefsî” dedikleri zaman, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm “ümmetî, ümmetî” diye 1 refet ( esirgeme, koruma, acıma) ve şefkatini göstereceği gibi, 2 yeni dünyaya geldiği zaman, ehl-i keşfin tasdikiyle, validesi onun münâcâtından “ümmetî, ümmetî” 3 işitmiş.
Hem bütün tarih-i hayatı ve neşrettiği şefkatkârâne mekârim-i ahlâk (ahlâkın en güzeli), kemâl-i şefkat (tam ve mükemmel şefkat ) ve refetini gösterdiği gibi, ümmetinin hadsiz salâvatına hadsiz ihtiyaç göstermekle, 4 ümmetinin bütün saadetleriyle kemâl-i şefkatinden alâkadar olduğunu göstermekle hadsiz bir şefkatini göstermiş.
İşte bu derece şefkatli ve merhametli bir rehberin sünnet-i seniyyesine müraat etmemek ne derece nankörlük ve vicdansızlık olduğunu kıyas eyle.
Dördüncü Lem'a Birinci Makam Birinci Nükte
1 : Buharî, Tevhid: 36, Tefsir: 17, Sûre 5, Fiten: 1; Müslim, Îmân: 326, 327; Tirmizî, Kıyâmet: 10; Dârimî, Mukaddime: 8.
2 : bk. Buhârî, Tevhid: 32; Müslim, Îman: 326.
3 : bk. Suyûtî, el-Hasâisü’l-Kübrâ: 1:80, 85, 91; en-Nebhânî, Hüccetullâhi ale’l-Âlemîn: 224, 227-228.
4 : bk. Ahzap Sûresi, 33:56; Ayrıca bk.: Tirmizî, Kıyamet: 24.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder